De ontdekkingsreis
De Verdwaalde Jongens zijn op ontdekkingsreis in Centraal Azië. Kirgizstan, Kazachstan, Tadjikistan. Research naar routes voor de eerste editie, maar vooral om de Siberische schoonheid te leren kennen waar ik al een paar jaar verliefd op ben: de UAZ Buhanka. Ik heb altijd een lichte aversie gehad tegen de uitgemolken hippie status van de Volkswagenbus. Blije 'Boer zoekt vrouw'-kleurtjes en het liefst met een surfplank op het dak. Waar in vredesnaam ga je surfen in Nederland..? Nee, de UAZ doet mijn hart sneller kloppen. Een Volkswagenbusje met stalen ballen. Een Russisch blok metaal zonder pretenties. Tijd voor de testrit.
Mijn God wat kwamen wij de eerste dagen bedrogen uit. Een Siberische speelt next level hard to get. En wij als Westerse jongens hebben geen idee hoe we haar hart moeten veroveren. Wij als zogenaamd geëmancipeerde mannen hebben geleerd te luisteren naar een vrouw haar behoeftes en wensen. Stiekem creëren we monsters op deze manier. Monsters die zeuren als er niet genoeg komkommerschijven in de Gin Tonic zitten. Monsters die hun Flat White terugsturen als de Latte Art niet correspondeert met de kleur van haar gevoel.
Buhanka kent geen komkommerschijven. Buhanka doet niet aan mindfulness en Buhanka wil geen dennenboom op haar koffie. Buhanka is geboren bij -40. Buhanka heeft haar op haar tanden, vreet oude stukken ijzer als ontbijt en bijt je onderbeen eraf als je haar voor de gek houdt. Maar mijn lieve hemel, als je haar hart verovert verandert ze in de mooiste Siberische IJsprinses en ben je voor de rest van je leven verslaafd aan haar liefde.
De eerste drie dagen stonden we twee dagen bij de garage. Startmotor kapot, gebroken lager, speling in de aandrijfas of ze hield er gewoon mee op als ze daar zin in had. De twijfel sloeg direct toe. Toch verlopen reparaties soepel en zolang de auto loopt bezorgt de auto je kriebels.
Na een probleemloze dag begint mevrouw de volgende dag alweer te mekkeren. Waarom? Geen idee. Heb je ooit een logische verklaring waarom een vrouw zeurt? Ik heb het nog niet ontdekt. Bergop stopt ze er direct mee. We proberen van alles. We proberen naar haar te luisteren. Geven we teveel gas? Verzuipen we haar bergop? Is het te heet voor je schatje? Zullen we zachtjes doen? Zullen we even wachten? 4x4, hoge giering, lage giering, niks helpt. Uit het veld geslagen stopt er een bejaard Kirgizisch echtpaar. Hier had het me voor het eerst op moeten vallen. Deze man luistert niet naar Buhanka's gezeur. Hij plenst een bak water in dr gezicht. In dit geval haar benzinepompje. Hij duwt een natte prop in dr mond en zegt dat we moeten gaan. Compleet verbaasd rijden we in een keer de berg op.
De tweede les 'Siberische vrouwen voor dummies' krijgen we van een Kazach. Weer stopt Buhanka zonder reden. Wij beredeneren weer. Teveel gas? Te heet? Rustiger doen? Onze Kazachstaanse vriend slaat ons slappe Westerse mannen gade en zit zich duidelijk op te vreten. Dan neemt hij de leiding. 'Benzin yes?' - Benzin yes.
Hij start en start en start. Ondertussen trapt hij het gaspedaal door de vloer heen. Buhanka begint te stotteren. Zodra de motor loopt trapt hij de motor naar de 6000 toeren. De eerste versnelling slaat hij over en in zn twee giert hij over de wasbordpistes. Als Buhanka begint te mekkeren trapt hij de koppeling in tot de motor richting de 7000 toeren gaat en laat de koppeling omhoog schieten. Jij luistert naar mij! Buhanka heeft een alfaman nodig die de leiding neemt en niet luistert naar onregelmatigheden in de latte art. Waar in Nederland een maatschappelijk zorgteam ingeschakeld zou worden voor dit vrouwenmisbruik, lijkt Buhanka het fijn te vinden. Haar man is duidelijk en dult geen flauwekulletjes. Ze begint terug te knipogen.
De landen zijn stuk voor stuk waanzinnig. Van steppes met nomaden, naar bergen met wilde paarden, canyons, woestijn, elke dag verandert het landschap.
Buhanka blijft problemen geven maar minder en minder. Het fijne is dat iedereen hier in Centraal Azië de auto kent. Onderdelen vind je overal. Zelf hebben we geen kennis van auto's maar na deze intensieve weken krijgen we het idee dat we haar steeds beter leren kennen. We vervangen een gebarsten benzinefilter, passen de stand van het luchtfilter aan met touw en ijzerdraad. Buhanka vindt ons leuk. En als de Siberische IJsprinses je leuk vindt bezorgt je dat dagenlang kippenvel. Deze auto is gemaakt voor De Verdwaalde Jongens. Het laat je zweten, het maakt je zenuwachtig, het geeft je hartkloppingen.
En als je haar aan het einde van de dag parkeert, je tent opzet, een sigaar opsteekt en een beetje Centraal Aziatische alcohol de stress van je rug laat glijden vult je lichaam zich met een gevoel wat alleen deze UAZ je kan geven. De Verdwaalde Jongens hebben een route en we hebben auto's. En we willen dit gevoel met zoveel mogelijk mensen gaan delen.
